Met journalistieke distantie en literaire passie
Eén van de sprekers die indruk maakte tijdens de herdenkingsdienst van Gerrit Komrij in Felix Meritis was Onno Blom. In enkele woorden wist hij een beeld van het leven en sterven van Komrij op te roepen zonder zichzelf op de voorgrond te stellen. Het lijkt me ongemakkelijk om als spreker na zo’n dienst complimenten in ontvangst te nemen, maar hij verdient ze ten volle.
Als O en voorgoed voorbij, het boek dat Onno Blom en fotograaf Werry Crone maakten, een jaar later was uitgekomen dan was misschien ook de eerste Dichter des Vaderlands opgenomen in de reeks funeraire stukken die de twee mannen (gedeeltelijk voor Trouw) maakten en in dit mooi uitgegeven boek gebundeld zagen. De keus voor de schrijvers is wat willekeurig, maar het is wel een canonieke lijst geworden, beginnend met de gedenksteen voor Betje Wolff en Aagje Deken van wie het graf geruimd is op de bijzondere op een duin gelegen begraafplaats ‘Ter Navolging’ en eindigend met Harry Mulisch en zijn laatste met regenboog versierde tocht over de grachten naar Zorgvlied.
Er zijn wel meer van dit soort boeken gemaakt, Cees Nooteboom maakte bijvoorbeeld Tumbas, maar dat is, ondanks de protserige uitgave toch een allegaartje bij dit kleine in kleur gedrukte boek. Het ‘format’ van O en voorgoed voorbij is veel helderder: Blom geeft een portret van de schrijver aan de hand van zijn laatste rustplaats. Voor de minder literair onderlegde lezer geeft hij aan de hand van goed gekozen citaten een beeld van het werk van de schrijver.
(meer…)