Ik weet niet wat er verdwijnt bij het vertalen van poëzie, maar ironie schijn je lastig te kunnen omzetten. Rutger Kopland had er al last van bij de vertaling van ‘Jonge sla’ in het Russisch.
Op Poetry International is het Groningse gedicht ‘Chinezen’ vertaald in het Chinees. Ik citeer het gedicht:
CHINEZEN
Meneer M. woont al meer as
dareg joar op de vaaierde
verdaipen van de Ranonkelflat
en het al
hail wat mitmoakt en viendt
dat chinezen nooit
op de begoane grond wonen maggen,
mor altied bovenienop hoogste verdaipen,
wegens de vrimde kook- en broadluchten
dij de haile dag deur
t trappenhoes omhoog kwaalmen,je waiten ook nooit
houveul der wonen.
En chinezen binnen sfeerloos.Meneer M. het n grode verzoameln
europees verduusternspapier
oet twijde wereldoorlog.Elk laand haar ander papier.
Veurege week is der ien Azzen
van aacht hoog
n chinees oet n roam doodvalen.‘Hupsakee,’ zegt meneer M.
Ik vraag me af hoe hard dit is aangekomen bij de Chinese gemeenschap. Wordt de ambassadeur teruggetrokken? Rijstoorlog?