In het politiemuseum lacht niemand
In 1875 liep een ruzie tussen ene Olivier en zijn nicht, de weduwe Leclercq, zo hoog op dat hij de deegroller die op tafel lag greep en haar ermee begon te slaan, net zo lang totdat ze er dood bij neerviel.
Nadere details ontbreken, maar – nu het goede nieuws! – de deegroller heeft de tand des tijds doorstaan. Hij ligt in een vitrine van het musée de la Préfecture de Police, het Parijse politiemuseum.
Mijn belangstelling voor dit museum werd gewekt door een kroniek van Henri Calet – ‘Leçon d’histoire sous les combles’ (uit De ma Lucarne). Hierin beschrijft hij een bezoek in 1952, en toen ik het las had ik me afgevraagd of dat museum nog bestond, en zo ja, zat het nog steeds aan de quai des Orfèvres?
Er mag dan veel veranderd zijn sinds de dagen van Calet, maar als ik ‘musée de la Préfecture de Police’ google, besef ik al gauw dat er veel meer niet veranderd is.
Op het Ile de la Cité zit het niet meer, maar op de website vind ik genoeg aanwijzingen die erop duiden dat de meeste objecten die Calet beschrijft er nog moeten zijn.
Als ik de volgende dag stilhoud voor het gebouw waar het museum gevestigd is – een onooglijk gedrocht (want uit de jaren zeventig) – vraag ik me af of dat ook geldt voor de deegroller die van de weduwe Leclerq een beroemde negentiende eeuwer maakte. En hoe zit het met het pistool waarmee de president in 1932 vermoord werd toen hij een boek signeerde? En het boek zelf, met de dubbelzinnige titel, La Bataille?
Het museum zit in een echt politiebureau (4, rue de la Montagne Sainte-Geneviève) of eigenlijk, erboven. Op weg naar het verleden van de misdaad, krijg je ook iets mee van het heden.
In de ontvangstruimte lacht niemand, en al helemaal niet de middelbare heer die geboeid door twee agenten binnengebracht wordt. Hij draagt een driedelig pak, heeft een zwarte snor en voor zijn schoenen heeft een of andere zeldzame reptielsoort zijn leven gegeven. Hij lijkt op de acteur die Maigret speelt in een vroege verfilming, en ik vraag me af of hij genoeg op zijn kerfstok heeft om het museum te halen dat ik nu binnen handbereik heb. (meer…)