Jongens waren we
Zelfdoding komt relatief veel voor onder jongeren in West-Friesland. Daarover berichtte de Volkskrant twee jaar geleden. De strekking van het verhaal: uit GGD-onderzoek bleek dat ruim veertig procent van de jongeren tussen de twaalf en zestien jaar uit West-Friesland geregeld te veel drinkt. Dit versterkt depressieve gevoelens. Debutant Peter Zantingh greep dit nieuwsfeit aan om er een roman over te schrijven. In Een uur en achttien minuten schrijft hij over een groep jongens die hun jeugd met elkaar doorbrengt. Ze worden later door het noodlot weer samengebracht.
Je zou Een uur en achttien minuten een jongensboek kunnen noemen. De vrienden voetballen samen, drinken bier, bezoeken feesten, versieren meisjes en gaan op vakantie naar Chersonissos. En jongens zijn geen praters, althans niet in het debuut van Zantingh. Ze spreken niet over hun gevoelens. Doen we niet aan. Is iets voor mietjes. Zoiets. (meer…)