‘Kubus en Bol, Man en Vrouw.’
In de tuin van het Gartenhaus van Goethe in Weimar staat een beeld dat door de schrijver zelf ontworpen is. Grof gezegd zou je het een bol op een vierkant kunnen noemen. Goethe gaf het de titel mee: ‘Stein des guten Glücks’. Het beeld speelt een rol in de novelle Het beeld van Goethe dat Kees ‘t Hart speciaal schreef voor de Franeker Kunst Stichting.
‘t Hart situeert zijn verhaal in het begin van de 19e eeuw toen Franeker nog een universiteit bezat. Dat zou nog tot 1811 duren. Wie nu door Franeker loopt ziet nog wel restanten van dat verleden waarop men nog steeds trots is (met als hoogtepunt het planetarium van Eise Eisinga). In 1808 is de sluiting nog geen feit, maar de dreiging is er wel. Het oprichten van een monument lijkt daarom een mooi gebaar naar geldschieters. Het idee bestaat om een uitvergrote versie te maken van het beroemde beeld van Goethe.
Bij Kees ‘t Hart verwordt zoiets meteen tot een spel met fictie en werkelijkheid (ik weet zeker dat hij gruwelt bij deze woorden). Hij schrijft over toen met mensen uit die tijd en tegelijkertijd lijkt het alsof hij een modern kunstdebat parodieert, want de ene geleerde vindt het beeld van Goethe een symbool van ‘de wetenschappelijke vooruitgang van onze tijd’ terwijl een ander er het ‘het zuiver menselijk denken’ in ziet ‘dat in de aarde is geworteld’. (meer…)