Zichtbaar gecomponeerd proza
In de lente van 2010 werd Anna Enquist gevraagd of ze mee wilde werken aan het project ‘Schrijver op de afdeling’ van het VUmc. Dat houdt in dat Enquist een tijd op een afdeling naar keuze rond mocht lopen, om daar vervolgens een boek over te schrijven. In het nawoord van haar nieuwste roman De verdovers schrijft Enquist daarover: ‘Zonder aarzelen koos ik voor anesthesiologie. In mijn eigen vak, de psychoanalyse, gaan we ervan uit dat het voor de patiënt in de meeste gevallen heilzaam is te voelen wat er in hem of haar omgaat. […] De anesthesist beschermt zijn patiënt juist tegen het voelen en acht zijn werk geslaagd als de patiënt totaal geen weet heeft van de pijn die hem tijdens de ingreep wordt aangedaan.’
Al op de eerste pagina’s van De verdovers lees je dat psychoanalyticus Drik de Jong na een heftig ziekbed zijn geliefde vrouw Hanna verloren heeft. De laatste periode van Hanna’s leven werd zij voornamelijk verzorgd door Driks zus Suzan. Suzan werkt in een ziekenhuis op de afdeling anesthesiologie. Drik pakt na een periode van rouw zijn werkende leven weer op. Zijn eerste patiënt is door Peter, de man van Suzan èn de beste vriend van Drik, naar Drik verwezen. Deze patiënt, Allard Schuurman, moet zelf in therapie omdat hij de opleiding tot psychiater volgt. Daarnaast zijn er nog verwikkelingen in De verdovers rondom de vader van Drik en Suzan. Ook Roos, de dochter van Suzan en Peter, speelt een belangrijke rol in het plot, al is het maar vanwege de moeizame verhouding met haar verder zo aimabele moeder Suzan.
De tegenstelling tussen voelen en verdoven, psychoanalyse en anesthesiologie, is door Enquist in De verdovers tot op het bot uitgewerkt. (meer…)